Kościół musi nauczyć się myśleć inaczej niż świat

Być prowadzonym przez Ducha znaczy zerwać kajdany cielesnego umysłu. Jeśli my (kościół) mamy myśleć tak, jak myślał Chrystus, to musimy myśleć o tym, co niewiarygodne i wierzyć w to. Pismo mówi o kalekach, o tych, którzy stracili jakąś część swego ciała, którzy przyszli do Niego i zostali uzdrowieni (Mt 15,30-31). Aby widzieć takie cuda musimy wyjść poza nasz cielesny umysł. Tylko umysł Chrystusa może zrodzić taką moc i jeśli kiedykolwiek mamy zobaczyć Boga działającego w ten sposób, to musimy myśleć Jego Umysłem (Jego myślami). Jedynymi Bożymi ograniczeniami w kościele są te, nałożone przez cielesny umysł. To religijny umysł, który chce uniknąć tego, w co nie potrafi uwierzyć mówi, że takie cuda nie są dzisiaj dla nas.

Po raz kolejny u kresu wieku kościół musi nauczyć się myśleć inaczej niż świat. Musi pozwolić, aby Boże myśli stały się jego myślami. Jeszcze raz musi nauczyć się myśleć szerzej, poza sferą fizyczną, musi myśleć tak, jak Bóg. Zanim Bóg wysłał Mojżesza do Egiptu, nauczył go myśleć w kategoriach tego, co niemożliwe. Po czterdziestu latach spędzonych na pustyni Bóg przyszedł do Mojżesza. Aby zwrócić jego uwagę, Bóg zapalił krzew i nie pozwolił, aby spłonął (2M 3,2-3). To nie jest rzecz naturalna, to jest ponadnaturalne. Jeśli Mojżesz ma przynieść wyzwolenie trzem milionom niewolników, musi myśleć szerzej.

Dzisiaj Jezus mówi do kościoła: „nie ograniczaj się do swoich myśli; nie pozwól, abym Ja (twój Bóg) został sprowadzony do poziomu ludzkiego”. Nie okryj mnie wstydem czyniąc mnie tym, kim ty jesteś. „Moje myśli nie są waszymi myślami”. Zanim będziesz mógł postępować jak Ja, robić to, co Ja musisz nauczyć się myśleć, jak Ja. Pierwsi uczniowie byli świadkami wszelkiego rodzaju cudów; przez trzy lata byli szkoleni w rzeczach ponadnaturalnych. A potem powiedziano im, aby nie opuszczali Jerozolimy dopóki nie zostaną przyobleczeni Jego Umysłem, Duchem Świętym. To jest przesłanie Pięćdziesiątnicy, które musimy usłyszeć raz jeszcze.